Nika in love

ეს ვიდეო ჩემმა მეგობარმა ნიკამ გადაიღო თავისი შეყვარებულისთვის, რომელთანაც ნაჩხუბარი იყო და მისი დაბრუნება უნდოდა - ვიდეომ იმუშავა :) ნიკა და ნიკოლი შერიგდნენ :) სიყვარულო ძალსა შენსაო...

მხოლოდ საქართველოში

Lashpertini for Predator.ge, copied from forum.ge

მხოლოდ საქართველოში როდესაც ფეხით გადადიხარ ცალმხრივი მოძრაობის გზაზე ორივე მხარეს უნდა გაიხედო.
მხოლოდ ჩვენთან არის ყველა საქართველოთი და ქართველებით უკმაყოფილოა, მაგრამ რო კითხო პატრიოტია.
მხოლოდ საქართველოში გოგო ქალიშვილია მაგრამ სექსი ქონია.
მხოლოდ საქართველოში თუ ნაცნობი შეგხვდა ტრანსპორტში უნდა გადაუხადო არავინ არ იცის რატომ მარა უნდა გადაუხადო ვსო ეს აქსიომაა.
მხოლოდ ჩვენ ვაჟკაცების თვალით ნებისმიერი სხვა ქვეყნის მოქალაქე გოგო იძლევა და ქართველი გოგო არა ტი შტო როგორ მოგცემს ქართველები ხო დაკვირტვით ვმრავლდებით.
მხოლოდ საქართველოში სხვისგან არ გასდით მარა თვითონ აკინებენ საკუთარ თავს დედას
მხოლოდ საქართველოში ყველა ადნაკლასნიკებშია და ყველა ამბობს რო გოიმობაა
მხოლოდ საქართველოში არის 4 პრეზიდენტი ერთდროულად
მხოლოდ საქართველოში მარხულობენ გოგოების გარკვეული კატეგორია იმისთვის რო წონაში მოიკლონ
მხოლოდ საქართველოში ადამიანს შეიძლება საჭმელი ფული არ ქონდეს მარა ჯიბეში უიობრესი მესამე თაობის მაბილნიკი ედება
მხოლოდ საქართველოში მიდიან სრულებით უცხო ადამიანთან ტექსტით ბრატ სიგარეტი არა გაქ? და ის ვალდებულია რო მიცეს ეს აქსიომაც გაურკვეველია როგორც ტრანსპორტში გადახდის.
მხოლოდ საქართველოში შეგიძლია თქვა რომ მართმადიდებელი ათეისტი ხარ გუშინ მითხრა ორმა ბიჭმა შოკში ვიყავი ვეგდე და ვიფორთხიალე ვიცინე რავი არ ვიცი რა მჭირდა
მხოლოდ საქართველოში გრძელი თმა თუ გაქ გეი ხარ მარა თუ გრძელი თმა გაქ და კეპკა ამავდროულად თავზე დეზლი ხარ
მხოლოდ საქართველოში როკი სატანისტურია მარა ბიტლზი მაინც მაგარია
მხოლოდ საქართველოში მარადონას თამაშზე სტადიონი ნახევრად ცარიელია
მხოლოდ საქართველოში ტატუ თუ აქ გოგოს ის კაცთანაა ნამყოფი და იასნია შენც მოგცემს იმიტო რო თუ 1 კაცთან არი ნამყოფი ხო იასნია რო ყველას აძლევს
მხოლოდ საქართველოში ყველას უყვარს გალაკტიონი მარა ნახევარზე მეტს არც ერთი ლექსი არ წაუკითხავს და მეორე ნახევარს კიდე გალაქტიონი გონია
მხოლოდ საქართველოში ადამიანი ნაკითხია 10 წიგნი თუ აქვს წაკითხული და ნუ თუ უკვე 50 დაგააბიჯა ზნაჩიტ პიზდეც უკვე ნეგიოსია
მხოლოდ საქართველოში ითვლიან რამდენი წიგნი აქვთ წაკითხული და ახსოვთ თითოეულის სისქე
მხოლოდ საქართველოში მიდიან არჩევნებზე რიგში დგანან წვალობენ მოდიან უკან და ფიქრობენ რო მაინც ჩააწყობენ და რატომ ვიწვალეო
მხოლოდ საქართველოში შეიძლება გააკეთო ფული იმით რომ აქციაზე მიხვიდე (თითო აქცია 20 ლარი მქონია შემოთავაზებები სხვათაშორის)
მხოლოდ საქართველოში სექსის მერე სიგარეტს ეწევიან და არ გააბაზროო ამბობენ
მხოლოდ საქართველოში სკაიპით იცნობენ ერთმანეთს მერე ხვდებიან ან მზიურთან ან რუსთაველის მეტროსთან რამე იაფასიან აკფეში შედიან. მერე ზასაობენ,
ბოლოს გოგო სახლში მიდის და დაქალს უყვება რო მაგარი ბიჭი გაიცნო და ისინი მუდამ ერთად იქნებიან, ბიჭი კიდე ბირჟაზე დგას და ძმაკაცებს უყვება
როგორ “გაზასა” მაგარი “დაზგა”
მხოლოდ საქართველოში გოიათ რომ ყველა რუსი და უკრაინელი ქალის ნატვრაა რომ ვინმე ქართველი გამოიჭიროს და მასთან სექსით დაკავდეს
მხოლოდ საქართველოში სიგარეტებს ფერების მიხედვით ცნობენ მაგალითან დიალოგი:
-გამარჯობათ, Marlboro Light-მინდა
-თეთრი მალბორო ?
პს. არა და არაა ეს მალბორო ლაითი თეთრი და რა ვქნა არაა ბლიად თეთრი არა !!!
მდოლოდ საქართველოში ბებიები სერიალს უყურებენ და მერე ტელეფონზე არჩევენ კონტენკს ამ სერიისას თუ თქვენს ოჯახში ეს ესე არ არის მაგრად გაგიმართლათ
მხოლოდ საქართველოში 2 ფაქი რეპის ყველაზე მაგარი და პირველი შემსრულებელია მაგრამ არავინ არ იცის run dmc არსებობის შესახებ
მხოლოდ საქართველოში ანატომიის გაკვეთილზე არ აყოლებენ ქალისა და კაცის ორგანოების აღწერას იმიტომ რომ უზდელობაა და წიგნში ვინც ეს დაწერა და დახატა იმას “გაუხმეს ხელი”
მხოლოდ საქართველოში Play Boy წამგებიანი პროექტი გამოდგა.
მხოლოდ საქართველოში შარდენზე თუ ზიხარ და ყავას სვავ ძერსკი ხარ და თუ დიღმის ტრასაზე რომელიმე რესტორანი დახურე ბანძი იმიტო რო მაგ ფასად შარდენზე შეგეძლო 3 პორცია პიცა და 2 პორცია ცეზარი გეჭამა
მხოლოდ საქართველოში შიდსისაგან დაცვის დღეს დარიგებული პრეზერვატივების ნახევარი ან შეიძლება მეტიც შემდეგ წლამდე ძლებს.
მხოლოდ საქართველოში შეიძლება გყავდეს შეყვარებული 3 წლის განმავლობაში და მაინც გჭირდება ქალებში სიარული იმიტომ რომ ჯერ ქორწილი არ ყოფილა ბლიად !!!
მხოლოდ საქართველოში “ფასტფუდს” აზაკაზებ და 20 წუთი ელოდები
მხოლოდ საქართველოში შეგიძლია შეისყიდო ლუდი რომელიც ბორჯომის ბოთლშია ჩამოსხმული მაგრამ ყაზბეგის ლოგო აკრია
მხოლოდ საქართველოში ნაით კლაბში შეგიძლია საჭმელი დააზაკაზო
მხოლოდ საქართველოში შეიძლება მათხოვარმა ფული ისე აგრესიულად გთხოვოს რო ძალადობის აქტში გაატარო
მხოლოდ საქართველოში ოპერაში იყო შესაძლებელი ხინკლის ჭამა (ეს არ არის ღადაობა ქუთაისის ოპერაში იყო 80-90 წლების კვეთაზე ეგ ამბავი)
მხოლოდ საქართველოში შეიძლებოდა აპლიკაციაში Sex ის გრაფაში კაცს ჩაეწერა Twice per week (British petrolium ში მოხდა ეს ამბავი)
მხოლოდ საქართველოში როცა ნარკოლოგიურში ნარკო ტესტი გაქ გიყურებენ როგორ შარდავ (გთხოვთ არ მკითხოთ საიდან ვიცი)
მხოლოდ საქართველოში ჰელოვინი სატანისტურია (დამამტკიცებელი საბუთი ისაა რომ მართმადიდებელ მშობელთა კავშირი შეიჭრა ჰელოვინ ფართიზე წელს და “დაარბია”)
მხოლოდ საქართველოში შეიძლება გოგოს ელვის პრესლიზე მაგარი ბაკინბრდები ქონდეს და მაინც მოდელი იყოს !!!
მხოლოდ საქართველოში იმართლებ მათხოვართან თავს იმის გამო რომ ფული არ გაქვს
მხოლოდ ქართველს შეუძლია ერთჯერადი ცხვირსახოცი მრავალჯერ იხმაროს
მხოლოდ საქართველოში არსებობს ისეთი გენიალური პიროვნება როგორიცაა შალვა ნათელაშვილია
მხოლოდ ქართველ მშობელს შეუძლია უთხრას შვილს რომ მოწევა ცუდია და წინადადების ბოლოს სიგარეტს მოუკიდოს და ნაპასი ამოარწყას
მხოლოდ საქართველოში აქვთ ტაქსისტებს 2 წითელი დიპლომი
მხოლოდ საქართველოში Red Bull გთენთავს.
მხოლოდ საქართველოში არსებობს მამა ქალაქი (ქუთეისი სიმონ)
მხოლოდ ქართველმა შეიძლება იცოდეს ტოქსის ყველა ტექსტი ზეპირად და არ იცოდეს შექსპირი ვინაა
მხოლოდ ქართველს შეიძლება ეგონოს რომ დედა ენა იესო ქრისტემ დაწერა (არ არის ხუმრობა, ჩემმა უბნელმა ბიჭმა თქვა მაშინ 17-18 წლის იყო ეხლა ზონაზეა გამოვა და ცხოვრებაზე
პრეტენზია ექნება კიდე)
მხოლოდ საქართველოში ქალიშვილობა დაუფასებელია მაგრამ თუ პლასტიკურ ქირურგებს ვკითხავთ მხოლოდ 200 ლარი ღირს ჰა ავხადე ბევრის გათხოვების გზებს ფარდა ?
მხოლოდ საქართველოში ტრულაილას ფული არ უნდა.
მხოლოდ საქართველოში ამ ყველაფრის წაკითხვის მერე ყველა გაიცინებს რა სლეები არიან ვინც მართლა ეგრე აკეთებსო იტყვიან, გავლენ ქუჩაში და იგივეს და კიდე უარეს ზლეობას იზავენ.

შუაღამის ბოდვა

LemonJelly - Return to Patagonia - კაი ხანია არ მომისმენია, პროფ. ინტერესის გამო კომპში დავძვრებოდი, არტისტები მესაჭიროება რაღაცეებისთვის, დავეძებდი რამე კარგს, და მივადექი. "We belong now" - კომპოზიციაში ამბობს ქალის ხმა...

ნეტავი ამას ვიტყვი როდესმე სადმე? :) არსებობს ადგილი დედამიწაზე სადაც კომფორტი არსებობს? :)ყველგან კარგია სადაც ჩვენ არ ვართ პრინციპით არ არსებობს. მღლის ეს უკომფორტობა, დაღლილობა, უაზრობა, წამში 100 ცარიელი სიტყვა, არადა გინდა ადამიანს რაღაცა შენი, აზრიანი, თბილი და აი ისეთი რაც აგავსებს და სულს გაგთბობს.

Morcheeba - By the sea - left my soul there... kind of a truth, left and can't find... ისე დამრჩა ეს "სოულ", რომ ვერსად ვეღარ ვპოულობ :) არც სამსახურშია, არც სახლშია, სადღაც შორსაა...


კაი ტაიტლი ქონდა გუფის სკაიპში "Жизнь как зебра - полоса белая, полоса черная а в конце жопа..." მემგონი ეგრეა? თუ მე მაქვს ღამის 2 საათზე დეპრესიის შეტევა? :)

Do I belong anywhere? :) Hope I do, but - არ ღირს იქ ბრძოლა, სადაც ჯერ შენი დრო არ დამდგარა... (c)my love.

ვინ ვარ მე?... შენა ბიჭოო... რადიო 105 :)

CUM ON ENGLAND

ეს ჩემი ძველისძველი სტატიაა, ფაქტიურად პირველია - მადლობა სერგი გვარჯალაძეს რომ წერის საშუალება მომცა :)


COME ON ENGLAND – Anichka Sikharulidze for Ozoni

რეკორდ ლეიბელში ვმუშაობ და სტიპენდია მოვიგე არტ მენეჯერებისთვის... მანჩესტერში წასვლა იმიტომ გადავწყვიტე, რომ ეს ქალაქი მუსიკალურ ინდუსტრიაში ევროპაში სიდიდით მეორე ქალაქად ითვლება, პირველი ლონდონია. მანჩესტერში დაახლოებით სამასი ათასი კაცი მუშაობს მუსიკის სფეროში, რაც თავის თავში დაახლოებით სამ ათასამდე ბენდს მოიცავს, ასამდე ლეიბელს და აუარებელი რაოდენობის საპრომოუშენო კომპანიას, მუსიკალურ საზოგადოებას თუ უბრალოდ თავისუფალ აგენტს. 3 წლის წინ ჯგუფ “Soft Eject”-თან ერთად ორჯერ უკვე ვიყავი ნამყოფი კონცერტებით და ჯგუფის იქაურმა მენეჯერმა რეი ლისონმა თავის საპრომოუშენო კომპანიაში დამპატიჟა სამუშაოდ.


05.07.2006 – მივფრინავ... პირველად ცხოვრებაში მივფრინავ მარტო. ცოტა არ იყოს მაკანკალებს. საკუთარ თავზე ვარ დამოკიდებული... იმედია ყველაფერი კარგად ჩაივლის. ეს ფრენებიც რა აუტანელ დროსაა, დილის ხუთი საათი რა ამბავია...
06.07.2006 – ჩამოვფრინდი! ინგლისი ისეთივე მწვანეა, როგორიც დავტოვე, უბრალოდ ფეხბურთი იწყება და ყველა სახლზე, მანქანაზე თუ ავტობუსზე წმინდა გიორგის დროშებია გადმოკიდული და სიმწვანეს თეთრი და წითელი ფერებიც შეერია. საქართველოს მაგონებს...
09.07.2006 – ფეხბურთიც დაიწყო. სამუშაოც ბევრია, თამაშებს ჩვენ კლუბში აჩვენებენ დიდ ეკრანზე, ისევე როგორც ყველა დანარჩენ კლუბში თუ ფაბში... ბილეთები ერთი თვით ადრე გაუყიდიათ, დაქრიან ეხლა ეს ინგლისელები და ამაზრზენი მანჩესტერული დიალექტით გაჰკივიან “CUM OOON ENGLAND, CUM OON”. თურმე აქ ყველას სიმღერა შეუძლია. საქმე ფეხბურთს რომ შეეხო, ყველა განსაკუთრებული მუსიკალური ნიჭით დაჯილდოვდა - ბოლო ხმაზე მღერიან, აბრახუნებენ და რაც მთავარია სვამენ აუარებლად ბევრ ლუდს. ცხოვერბის წესი მაგიჯებს – სამსახურიდან სახლშიც არ მიდიან, ეგრევე ფაბში გარბიან დასალევად. ხო, დღეს პირველად მივდივარ აქაურ კონცერტზე, ერთი ძალიან მაგარი ისლანდიური ბენდია ჩამოსული Cynic Guru და მოსმენა მინდა, წავედი, თორემ აქ მატარებლები აგვიანებენ.
10.07.2006 - ისლანდიელებმა მასიამოვნეს. ვოკალისტი რეიკიავიკის სიმფონიური ორკესტრის პირველი ვიოლინოა და სიმღერის დროს ამავე ინსტრუმენტზე უკრავს, კარგი დრაივია და კარგი მუსიკა. თბილიში ბევრს მოეწონება. კიდევ ერთი მუსიკოსი მომეწონა – დენის ჯონსი, აქვს მიქშერი და სემპლერი, უკრავს აკუსტიკურ გიტარაზე, სცენაზე აწყობს ტრეკს, ასე 3-4 წუთი ამ აწყობას უნდება. დაუკრავს ერთ ტაქტს, დალუპავს, მერე დააბრახუნებს გიტარაზე, რითმს დაადებს, ამასაც დალუპავს, მერე მიქშერზე რამე დილეის დაადებს ამასაც დალუპავს... და საბოლოო ჯამში ისეთი კარგი მოსასმენი გამოდის – ფაქტიურად ცოცხალი ელექტრონიკა – დენისი კაცი დიჯეია. ისლანდიელებიც გავიცანი და დენისიც, თბილისში დავპატიჟე, დისკები მაჩუქეს და ავტოგრაფიც მომცეს.
11.07.2006 – აქ იმდენი კონცერტი ტარდება, დაიბნევი ადამიანი. ცოხცალი მუსიკის შესრულებისთვის განკუთვნილი პატარა დარბაზები იმდენია, რომ 1 თვის განმავლობაში, ყოველდღე რომ იარო, ყველას ვერ მოივლი. ყოველდღიურ გაზეთ “Manchester Evening News” შუა 4 ფურცელი მხოლოდ აფიშებით არის ავსებული და ძალიან რთულია არჩევა თუ სად წავიდე, მართლა დავიბენი. ყველა ბენდი თუ მუსიკოსი შესაფერისი ადგილის დასაკავებლად იბრძვის. მაგრამ ერთ პატარა პრობლემაა – გადასახადი, რომელსაც ჯგუფებს უხდიან 2 საათიანი კონცერტის ჩასატარებლად მაქსიმუმ 100 ფუნტია, რაც 330 ლარს წარმოადგენს, იქნება ეს ლეიბელში გაწევრიანებული თუ “თავისუფალი” ბენდი, გადასახადი არ იცვლება. მაგრამ პრინციპი, სცენაზე დაკვრა სარეპეტიციოში ჯდომას ჯობიაო, ყოველთვის ამართლებს. ასეთი კონკურენციის პირობებში რთულია რამეს მიაღწიო და მსოფლიოში ცნობილი გახდე, თუმცა ზოგიერთებს უმართლებს. თუ მანჩესტერში პოპულარული ხარ, დიდი შანსი გაქვს ვინმე ბუმბერაზმა შეგნიშნოს. ერთი ბენდი მოვისმინე “The Rook and the ravens” და ძალიან მომეწონა. როგორც აღმოჩნდა მარტო მე არ მომწონებია და “SONY BMG”-ც დაინტერესებულა. მაგრამ ბენდი უკვე საკმაოდ პოპულარული უნდა იყოს, რომ ლეიბელში გაწევრიანდეს, ხოდა უკრავენ ეგ ბიჭები თითქმის უფასოდ (100 ფუნტი ხომ არაფერი არაა) სამაგიეროდ ნახევარი მანჩესტერი და ლივერპული უკვე სახეზეც ცნობს. იმედია გაუმართლებთ.
14.07.2006 – 14-16 ივლისს ფესტივალი გვაქვს გლოსოპში დაგეგმილი და ვემზადებით. რეის ოთხი საათი დასჭირდა ფესტივალის ორგანიზებისთვის – არტისტებს შეუთანხმდა, დარბაზებსაც, პრეს რელიზებიც და პოსტერებიც ამ დროში გააკეთა. ეხლა სარეკლამო კამპანია გვაქვს. რადიოებში და გაზეთებში დავდივართ და ინტერვიუებს ვიძლევით, აქ ძალიან ცხელა, ასეთი ცხელი ზაფხული დიდი ხანია არ ყოფილა.
28.07.2006 – ლონდონში ვიყავი 5 დღე. სატელეფონო კომპანია “O2” ფესტივალს აწყობდა ლონდონის ჰაიდ პარკში. მასშტაბურობამ ცოტა არ იყოს დამაბნია, 5 სცენა – ცენტრალური სადაც გამოვიდნენ Depeche Mode, Massive Attack, James Blunt, Goldfrapp, The Strokes, DJ Shadow; myspace სცენა, სადაც ყველაზე პოპულარული მაისფეისელები გამოდიოდნენ, პოპულარული რადოისადგურ XFM-ის სცენა, სადაც ინგლისელი ცნობილი DJები უკრავდნენ, აკუსტიკური სცენა და VIP სცენა, სადაც მხოლოდ O2 – ის აბონენტებს შეეძლოთ შესვლა, და სადაც მე ვერ მოვხვდი, რადგან O2-ს ვოდაფონი ვამჯობინე, და ეხლა O3-სთვის ვწერ... თუმცა ის რაც ვნახე სრულიად საკმარისი აღმოჩნდა იმისათვის რომ მივმხდარიყავი – საქართველოში კონცერტის ჩატარებას კიდევ ასე 10 წელი ვერ ისწავლიან. ცენტრალურ სცენაზე დღის 3 საათიდან ღამის 12 მდე რვა ჯგუფი გამოდიოდა. ჯგუფებს შორის შესვენება დაახლოებით 20-30 წუთი იყო. აბსოლუტურად ყველა ჯგუფს ჰქონდა თავისი დეკორაცია, რომლის შეცვლაც ინგლისელი სცენის მომსახურე პერსონალისთვის საერთოდ არ წარმოადგენდა პრობლემას. არც კონცერტი აგვიანებდა, არც აპარატურა ფუჭდებოდა, არც მიკროფონი წუოდა, ამოდენა პარკში დინამიკების წინ მდგარს მუსიკაც არ მაყრუებდა და გვერდით მდგარი ხორვატიელი გოგოს ლაპარაკიც მშვენივრად მესმოდა.
Depeche Mm\ode-ის კონცერტს გვერდს ვერ აუვლი და ვიტყვი რომ ეს ყველაზე კარგი, ლამაზი და შთამბეჭდავი კონცერტი იყო, რაც მე ცხოვრებაში მინახავს. ასეთი პერფორმანსი, ასეთი განათება და ასეთი კარგი სიმღერები, რომელიც სხვათაშორის სულ ყველა რემიქსული ვარიანტით შესრულდა ძალიან იშვიათია. ყველაზე კარგი ის იყო, რომ ორმოც წუთიანი კონცერტის მაგივრად საათი და ორმოცი იმღერეს, ყველა სიმღერა გვამღერეს, ლამის ხალხში გამოსვლაც სცადეს, მაგრამ დაცვამ არ გამოუშვა.
რემიქსებმა და დიჯეებმა ხომ საერთოდ გადამრიეს. პირველ რიგში გავიცანი ქართველი დიჯეები – სიხა, ოთო და ლევან ჯავახიშვილი, რომლებიც ძალიან წარმატებულად უკრავენ ლონდონის სხვადასხვა კლუბებში. მაგრამ “ენდ” კლუბში ნანახ, მოსმენილ და ნაცეკვ ღამეს ალბათ არასოდეს დავივიწყებ. წარმოიდგინეთ როგორი შოკია, როდესაც შემთხვევით შედიხარ შენთვის უცნობ კლუბში და ხედავ კეირან ჰებდენს (Four Tet), რომლის მუსიკასაც თბილიში დღე და ღამე უსმენ. ამას კიდევ უარესი შოკი მოყვება, გადადიხარ სხვა ოთახში და პულტთან ტიმო მაასი დგას და Depeche Mode-ის Enjoy the silence-ის რემიქს გიკრავს, თან ისე ახლოა რომ სურათის გადაღებაც შეგიძლია, და ხელის ჩამორთმევაც...
01.08.2006 – ინგლისის ნაკრებმა პორტუგალიასთან წააგო. ქვეყანაში ტრაურია.
02.08.2006 - ქვეყანას თითქოს ტაიფუნმა გადაუარა, გაქრა ყველა დროშა, მაღაზიებში ვეღარსად ნახავდით ბურთსაც კი – ინგლისს ფეხბურთი შეზიზღდა...
11.08.2006 - დღეს Red Hot Chili Peppers -ის “Stadium Palladium”-ზე, წავედი მანჩესტერის არენაზე. თამამად ვიტყვი რომ ეს ალობომი მე არ მომწონს და ამიტომ კონცერტმაც ცოტა არასასიამოვნო შთაბეჭდილება დამიტოვა – ბავშვობის ოცნება დამემსხვრა... დაკრულიც არ მომეწონა და ხმაც. ყველაზე მეტად კი პუბლიკა არ მესიამოვნა. კარი ხუთზე გაიღო, კონცერტი კი შვიდზე დაიწყო. ამ დროის განმავლობაში ყველამ დათრობა მოასწრო და როგორც კი ჯგუფი სცენაზე გამოჩნდა ხალხი გადაირია და ისეთი ჭყლეტვა ატყდა, რომ ძლიერ დავზიანდი და ფეხი დღემდე მტკივა. მერე როგორც ჩანს წყლის დასხმა დაგვიწყეს გასაგრილებლად, სრულიად დაგვასველეს და გაგვანადგურეს. მოკლედ კონცერტმა არ გაამართლა.
17.08.2006 - ინგლისელებს ერთი თავისებურება ახასიათებთ – ყველაფრისგან დღესასწაულს ქმნიან. საჭმლის ფესტივალი იქნება, ლუდის თუ გეების, ყველაფერი ისეთი ლამაზია, რომ თვალს ვერ მოაშორებ. ფესტივალები ტარდება ყველგან და თითქმის ყოველდღე, მთავარია მიზეზი იყოს. ჩემი ფესტივალიც წარმატებულად ჩატარდა ამ დროს გლოსოპში ერთდროულად 2 ფესტივალი გაიმართა - Lift Global Music Festival და The Fringe Festival (ეს ჩემია). პირველი წორლდ მუსიც-ს ემსახურებოდა, მეორე ბრიტანულ აკუსტიკურ მუსიკას, ბრიტანულ ბლიუზს (რომელიც მართლაც ბრიტანულია) და კიდევ რამოდენიმე უცნაურ ავსტრალიურ და კანადურ ბენდს. The Fringe Festival -ს ცოტაოდენ დიდი ბიუჯეტი ჰქონდა, და ინგლისში ცნობილი მუსიკოსები ყავდათ – Transglobal Underground, Zuma, Doren Thobekile, The Peaddog Faeries, Newton Faulkner.. განსაკუთრებით გამოვყოფ Newton Faulkner– ს და Transglobal Underground – ს. Newton Faulkner 21 წლის ახალგაზრდა გიტარისტია. ჯიმი პეიჯმა და ბრაინ მეიმ რომ მოისმინეს, ეგრევე თავის ვეჩერინკებზე დაუწყეს დაპატიჟებები, საკმაოდ კარგი კონტრაქტებიც უშოვეს და “ლიუბიმჩიკადაც” აღიარეს. სასაცილოდ გავიცანი. ინდაური მოიტანეს შემწვარი, და მე ვჭრიდი, მოვიდა ვიღაცა ბიჭი და მშიაო, მაჭამეო... დავხედე და ვიცანი და მოიცადე ერთი წუთი მეთქი და გავიქეცი ვიზიტკის მოსატანად. ჯერ ვიზიტკა მივეცი, თბილისში დავპატიჟე და მერე ვაჭამე. მეორე ბენდი რომელიც მომეწონა Transglobal Underground ძალიან უცნაური გამოდგა, ვოცალისტს ყურის გამადიდებელი საყურე ქონდა და გაბარიტებით ძალიან დიდი ზანგი იყო. ყავდათ სიტარაზე დამკვრელი მშვენიერი გოგონა, გამაოგნებელი ტაბლისტი და დიჯეი. მღეროდნენ მშვიდობასა და რეინკარნაციაზე მაგრამ ცეკვის იმდენად დიდი სურვილი გიჩნდნენ, რომ რეინკარნაცია რა შუაში იყო ვერ მივხვდი.
The Fringe Festival ერთდროულად 3 ადგილას ჩატარდა – The Globe, Moon and the sixpence და The Star Inn. ჩემი ფუნქცია იყო გამეკონტროლებინა მუსიკოსები, აპარატურა და ხმის რეჟისორები. დავქროდი ერთი ადგილიდან მეორეში. ფესტივალზე 12 ბენდი თუ არტისტი გამოდიოდა – The Curragh Sons, Kristyna and the True Tones, Steve Kenny, Purple Gang Jug Band, Lindy Vopnfjord, bAd DoG, Stone Sole River, The Good, John Gomm, Fayze 2, Kirk McElhinney, Lisa Marie Glover, Roomtherteen და Jenny McCormick. წესიერად ვერაფერი ვერ მოვისმინე. თუმცა ყველაზე კარგი შთაბეჭდილება კერკ მაკელჰინიმ დამიტოვა. ბრიტანულ აკუსტიკურ ფოლკლორს მღერის. ყველა სიმღერა რაც შეასრულა ცოლს მიუძღვნა. ცოლი ყოველი სიმღერის დროს სენტიმენტალურად ტირდებოდა, კარგია ლამაზი სიყვარული...
ინგლისშიც ხდება ექსესები - გადაგვეწვა აპარატურა და არ ჩამოვიდა არტისტი. თბილისში ამ შემთხვევაში დაიწყებოდა ისტერიული რეკვები, კივილი, ნერვიულობა და ბევრი გინება. იქ უბრალოდ რეის ერთმა სატელეფონო ზარმა, ისიც ძალიან აუღელვებელმა და მოკლეხნიანმა მთელი პრობლემები გადაწყვიტა. აპარატურაც შეგვიცვალეს და მშვენიერი ავსტრალიელი დიჯირიდუზე დამკვრელიც მოგვიყვანეს – კევ ჰოვარდი. არასოდეს მეგონა რომ დიჯირიდუზე მელოდიის დაკვრა შეიძლებოდა. ჩემი წინა გამოცდილებით ეს ინსტრუმენტი მარტო ბზუოდა...
18.08.2006 - დღეს ამსტერდამში მივდივარ და მერე თბილისში. არ მინდა წასვლა, მაგრამ „როდინა ზავიოტ“. ჩავალ ეხლა თბილისში, დავკიდებ დიდ ინგლისის დროშას კედელზე და ვიყვირებ ყოველ კუთხეში „CUM ON ENGLAND“, ეგება და ვინმე გაიგებს და კიდევ ერთ სტიპენდიას მომაგებინებს...

ჩამოვრჩი ცხოვრებას...

ინტერნეტი არ მაქვს და ვიტანჯები... ინტერნეტი რა, სახლი არ მაქვს :D თბილისის მერია გამაგრებას მიკეთებს და გამომაძევეს 8 თვით - დისკომფორტია საშინელი, კი მპირდებიან რემონტს გაგიკეთებთო, ისაო ესაო, მარა რავარია დალაგებულ, აწყობილ სახლს რომ დაშლი და სადღაც გადახვალ, მერე კიდე უკან უნდა დაბრუნდე, ბინა ვიქირავე მშვენიერი მარა ტელეფონი არაა :D და ვუმზერ მეზობელს, რომ მომცეს 15 ლარიანი ტელეკომის კაბელის ერთი საცოდავი ბოლო... და ვერ დაადგა საშველი რა... არადა აი როოგორ მიდნა ინტერნეტი სახლში... ხო მაინცდამაინც მაშინ გჭირდება როცა არ გაქვს :D ხოდა ვიტანჯები :) აი ააასე ;)